Tine (19): “Ik wil mij bewijzen als technieker, niet als vrouwelijke technieker.”

‘Techniek is mannenwerk’, of ‘vrouwen zijn te slap voor de job van technieker’. Over vrouwelijke techniekers bestaan nog altijd veel clichés. Tine Jacobs (19) werkt sinds kort als technieker aansluitingen bij Fluvius. Ze deelt haar ervaringen, en vertelt hoe makkelijk het is om haar mannetje te staan. 

Tine: “Toen ik voor de middelbare school een studierichting moest kiezen, was de keuze snel gemaakt. Net zoals mijn papa, mama en broer wilde ik verder in een STEM-richting, dus trok ik naar de kijkdagen van het GITOK in Kalmthout om de mogelijkheden te ontdekken.

In eerste instantie kwam ik in aanraking met de richting autotechnieken. Het idee om met verschillende losse onderdelen een auto te bouwen, sprak mij enorm aan. Pas later kwam ik erachter dat het bouwproces – het eigenhandig in elkaar puzzelen van werkende mechanismen - mij veel meer aantrok dan auto’s op zich. Daarom besloot ik verder te gaan in elektromechanische technieken en elektrische installaties.

Zo kwam ik uiteindelijk terecht bij Fluvius. Eerst als stagiair, nadien als vaste technieker aansluitingen. En daar heb ik nog geen seconde spijt van gehad. Elke opdracht, elke klant is anders. Geen twee dagen zijn hetzelfde. En waar ik ook kom: als ik vertrek, heb ik iets gemaakt.”

“’Oei, een vrouw met gereedschap’, of ‘Laat dat maar aan de mannen over’. Ik krijg wel eens te maken met clichés. Of met verbazing, omdat mensen vaak niet verwachten dat een jonge vrouw hun elektriciteit komt aansluiten. Terwijl anderen mij net opmerkelijk veel complimentjes geven over mijn werk.

Of ik dat storend of frustrerend vind? Nee, hoor. Helemaal niet. Als je naar mijn team kijkt, dan ben ik ook effectief de kleinste en fijnste. En ja, ik heb alleen maar mannelijke collega’s. Maar dat maakt mij eigenlijk alleen maar trotser op wat ik doe.

Ik heb dan ook niet het gevoel dat ik mij meer moet bewijzen omdat ik een vrouw ben. Dat Fluvius mij meteen na mijn stage heeft aangeworven, zegt genoeg. Natuurlijk wil ik mij nog steeds bewijzen, maar voor mij staat dat los van mijn geslacht. Als je gepassioneerd bent door je job, dan wil je toch automatisch tonen dat je op de juiste plek zit? Ook ik wil bewijzen dat ik een goede technieker ben, maar niet dat ik ‘als vrouw’ een goede technieker kan zijn.”

“Dat de job van technieker fysiek zwaar kan zijn, is niet zomaar een cliché. Het gebeurt dat ik collega’s om hulp vraag. Bijvoorbeeld wanneer ik oude, stalen buizen voor gas moet loswringen. Maar ook het omgekeerde gebeurt. Logisch, want iedereen heeft wel eens hulp nodig. Clichés bevatten dan ook minstens een bodempje waarheid, alleen ontbreekt vaak de nuance.

Wat mij nog meer opvalt, is dat ik als vrouwelijke technieker bij klanten veel sneller een koffie of thee aangeboden krijg. En dat ze meestal een pak zachter en voorzichter met mij omgaan dan met mijn ‘stoere, mannelijke’ collega’s. Of ik dat een voordeel vind? Niet echt, maar een nadeel zou ik het nu ook niet meteen noemen.” (Lacht)